Już teraz kocham ten tekst, choć jeszcze go nie napisałam. Oczywiście Ty czytasz go już w czasie, gdy jest ukończony, ale ja jeszcze nie wiem, co dokładnie w nim zamieszczę. Mimo to jestem w fantastycznym nastroju, bo opowiem dziś o archetypach, czyli o temacie, który jest przeze mnie uwielbiany.
Jako, że jest to post skonstruowany na potrzeby serii W barwach kobiecości – będę pisać o archetypach kobiet.
Temat jest długi i szeroki, więc już na wstępie chcę zaznaczyć, że to, co tutaj znajdziesz, to jedynie moja nieśmiała próba wciśnięcia konkretów w małą objętość tekstu, by pobudzić Twoją ciekawość.
Różne źródła wymieniają różne archetypy funkcjonujące w kobiecej psychice. Warto wspomnieć, że żaden z wzorców nie występuje jako jedyny. Wszystkie posiadamy w sobie ich różne proporcje lub postępujemy zgodnie z nimi w różnych momentach naszego życia – w zależności od potrzeb i etapu rozwoju. Dlatego też nie zachęcam do deprywacji żadnego z nich. Możesz o nich przeczytać i zastanowić się, który wzbudza Twoją sympatię, a który niekoniecznie (oraz jakimi przekonaniami może to być spowodowane) i uznać to jako ciekawostkę na swój temat. Dodam też, że nie są to jedyne motywy naszych zachowań – oprócz tego, co wewnątrz nas, na naszą osobę składają się również czynniki zewnętrzne.
Zanim przejdę do opisów poszczególnych typów, chcę opisać krótki schemat powyżej.
Archetyp Córki towarzyszy nam od narodzin po nastoletnie lata. Po fazie dorastania powoli zaczynamy zauważać kolejny z dominujących – Matki lub Bohaterki. Istnieje również trzecia możliwość – nie wyrastamy z wzorców zachowania Córki i to ten archetyp przeważa nad pozostałymi. Niezależnie od opcji – wszystkim trzem towarzyszą podtypy Dziewicy lub Dziwki, które odzwierciedlają nasz stosunek do własnej sensualności. W tym miejscu chcę zaznaczyć, że podtypy nie zależą od liczby partnerów seksualnych, a od różnic w podejściu do cielesności.
Ponadto nazw żadnego z powyższych nie należy rozumieć dosłownie, bo – przykładowo – Matki niekoniecznie są mamami. Szczegółowo opiszę to poniżej.
Kolejna sprawa jest taka, że opisywane wzory zachowań to pewnego rodzaju ekstrema.
Przykładowo: Dziewica i Dziwka są awersem i rewersem tej samej monety – można to porównać do kontinuum introwersji i ekstrawersji – każda z nas znajduje się w pewnym punkcie na osi, a nie na jej krańcach.
Trele morele napisane, przechodzimy do rzeczy.
CÓRKA
Jak wcześniej wspomniałam – Córka jako jedyny archetyp może trwać przez całe życie. Wzorzec zachowania Córki opiera się na szeroko pojętej podwładności. Córka nie decyduje. We wczesnych latach dlatego, że nie może, a w późniejszych dlatego, że nie potrafi. Skrajnym przypadkiem Córki jest kobieta, która niczym księżniczka w zamkniętej wieży – czeka na mężczyznę, który sprawi, że jej życie ruszy do przodu. Córki nie rozwijają swoich skrzydeł, bo nie wiedzą, że je mają. Po pojawieniu się mężczyzny w ich życiu zaczynają być wobec niego roszczeniowe, gdy ten nie spieszy się ratować ich z ich własnego dramatu. Archetyp Córki sprawdza się w rolach, w których należy stosować się do instrukcji, bowiem świetnie wywiązuje się ze swoich obowiązków.
MATKA
W przeciwieństwie do Córki – Matka jest tą, która decyduje i sprawuje opiekę. Jej skrajne postacie mogą przybierać różne formy – od macochy, która wykorzystuje swoją rolę do podporządkowania sobie innych, po matkę nadopiekuńczą, która nie wypuszcza ze swojego gniazda żadnego z podopiecznych. Jej nadrzędną wartością jest tworzenie więzi i dbanie o dobrobyt każdego z członków grupy społecznej, którą tworzy. Często wydaje polecenia i jest przemęczona nadmiarem obowiązków. Czuje się odpowiedzialna za samopoczucie swoich bliskich, dlatego próbuje ich kontrolować. Zdrowe Matki potrafią znaleźć balans pomiędzy dbaniem o dobro bliskich a narzucaniem im tego, co uważają za dobre dla nich. Ich rola nie sprowadza się tylko do posiadania dzieci – otaczają troską każdego, kto według nich potrzebuje ciepła i miłości. Są niezawodne w tworzeniu miłej i bezpiecznej atmosfery.
BOHATERKA
Archetypowa Bohaterka stawia na spełnianie swojej życiowej misji, która nie jest związana z życiem rodzinnym. Może to być praca, podróże, zakon lub jakiekolwiek inne oddanie się bez reszty przedsięwzięciu na całe życie. Bohaterki często prowadzą życie w pojedynkę i odnajdują się w roli osoby wspierającej określone grupy społeczne (np. rodzina rodzeństwa lub różnego rodzaju fundacje). Relacje Bohaterki mają charakter bratersko-siostrzany, dlatego często mają trudności w nawiązywaniu romantycznych relacji. Bohaterkom często towarzyszy poczucie niesprawiedliwości, wobec której są gotowe walczyć. Lubią się uczyć i zdobywać kolejne stopnie zaawansowania w temacie, który je fascynuje. Świetnie funkcjonują w obszarze zawodowym i sportowym.
DZIWKA
Wzorzec zachowania Dziwki opiera się na otwartości, ciekawości i swobodzie w każdym temacie. Seksualność jako jeden z istotniejszych komponentów kobiecości nie jest dla Dziwki tematem tabu. Bawi się flirtem, czerpie przyjemność ze swojego ciała (nie tylko w aspekcie seksualnym) i jest świadoma swojej atrakcyjności. Taka kobieta nie tylko zna potrzeby swojego ciała i je zaspokaja, ale także emanuje magnetyzmem, wobec którego kobiety mające uśpiony archetyp Dziwki mogą poczuć się zgorszone. Wzorzec Dziwki niekoniecznie wiąże się z posiadaniem licznego grona partnerów seksualnych (choć tego nie wyklucza), a z otwartością na to, co w kobiecie instynktowne i dzikie. Archetyp Dziwki wsłuchuje się w sygnały płynące z ciała, jest intuicyjny i nastawiony na kreację. Pomaga w odkrywaniu swojej wewnętrznej mocy oraz wprowadza w życie lekkość i zabawę.
DZIEWICA
Dziewice w przeciwieństwie do poprzedniego archetypu nie uznają niczego, co zmysłowe, intuicyjne, instynktowne i emocjonalne. Ich umysł jest bardzo aktywny i świetnie odnajduje się w środowisku zawodowym. Są to kobiety, które niezbyt dobrze odnajdują się w temacie swojej seksualności. Zazwyczaj niełatwo obdarowują ludzi swoim zaufaniem. Archetyp Dziewicy jest pomocny w sytuacjach, w których nowo poznane osoby chcą w zbyt szybkim tempie znaleźć się w kręgu naszych najbliższych osób. Pozwala także zachować trzeźwy umysł przy rozhuśtanych emocjach. Skrajna postać archetypu ma skłonności do ciągłych „poprawek” siebie, ponieważ to, kim jest i co posiada jest niewystarczające.
Jak to wygląda w praktyce?
Opiszę przykładowy przypadek.
Żyje sobie kobieta imieniem Gabriela. Gaba wyrosła z archetypu Córki i od zawsze wiedziała, że zostanie prawniczką. Czuła w sobie misję, którą pragnęła realizować poprzez ten zawód (Bohaterka). Skończywszy liceum udała się na studia prawnicze, które pochłaniały ją bez reszty. Niezbyt interesowała się wchodzeniem w związek (Dziewica). Jednak po obronie magisterskiej jej podejście do relacji uległo zmianie i stworzyła bliską relację ze swoim kolegą z kierunku. Dzięki temu Gabrysia miała możliwość poznać inną stronę siebie – tę bardziej sensualną i intuicyjną (Dziwka). Po kilku latach para zdecydowała się na dziecko, przez co w psychice Gaby uaktywnił się archetyp Matki.
To tylko jedna z możliwych historii.
Jaka jest Twoja?
Z miłością,
Aga